ელისო ელიზბარაშვილი

ასოცირებული პროფესორი

ასოცირებული პროფესორი, ფილოლოგიის დოქტორი

სულხან-საბა ორბელიანის უნივერსიტეტის ასოცირებული პროფესორი, ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის, გ.წერეთლის აღმოსავლეთმცოდნეობის ინსტიტუტის ასოცირებული მკვლევარი. 2004 წელს დაიცვა სადოქტორო დისერტაცია თემაზე - „ბიზანტიური პოემა ‘დიგენის აკრიტასი’ (ისტორიულ-ფილოლოგიური ნარკვევი)“. არის ბიზანტინისტთა საერთაშორისო ასოციაციის საქართველოს ეროვნული კავშირის წევრი. 2004 წლიდან მუშაობს გ.წერეთლის აღმოსავლეთმცოდნეობის ინსტიტუტის ბიზანტინოლოგიის განყოფილებაში, სადაც ეწევა კვლევით საქმიანობას. სულხან-საბა ორბელიანის უნივერსიტეტში მუშაობს 2013 წლიდან. კვლევის ძირითადი სფერო: ბიზანტიური საერო მწერლობა, ბიზანტიური ისტორიოგრაფიული მწერლობა, ბიზანტიური ჰაგიოგრაფიული მწერლობა.

სალექციო კურსები:

ძველი ბერძნული ენა
ლათინური ენა

გამოქვეყნებული ნაშრომები:

წიგნები:

ელისო ელიზბარაშვილი, დიგენის აკრიტასი, თარგმანი, გამოკვლევა, კომენტარები, პროგრამა „ლოგოსი“, თბილისი 2017.

სტატიები:

ელისო ელიზბარაშვილი, ინოვაციები პოეზიაში კომნენოსების კარზე, ჟურნ. ლოგისი, წელიწდეული ელინოლოგიასა და ლათინისტიკაში, 4, თბილისი 2018.
ელისო ელიზბარაშვილი, ბიზანტიურ-ქართული დოკუმენტირებული ლექსიკონის მასალებში დადასტურებული რამდენიმე ბერძნიზმი (ალაბასტრი, აპეტისი, ანთილიუსი, არტირია, ანდრიანტი), ახლო აღმოსავლეთი და საქართველო, 2016.
ელისო ელიზბარაშვილი, ბიზანტიური ეპოსი "დიგენის აკრიტასი" და "ვეფხისტყაოსანი", ჟურნ. ქართველოლოგია, 2014.
Eliso Elizbarashvili, Peculiarities of the Phenomenon of Overcoming Death by Hero and Saint, Phasis, Greek and Roman Studies, 2014.
ელისო ელიზბარაშვილი, ინტერპრეტაცია და ადაპტაცია: სასწაულები ბიზანტიურ და ქართულ თხრობაში, ჟურნ. ახლო აღმოსავლეთი და საქართველო, 2014.
ელისო ელიზბარაშვილი, წმ. გიორგის მიერ მეფის ასულის გამოხსნის სასწაული ქართული ლეგენდაში, ჟურნ. ქართველოლოგია, 2013.
ელისო ელიზბარაშვილი, წმინდა მხედრის კულტი და გმირის სულიერი ბრძოლა "დიგენის აკრიტასის" მიხედვით, კრებ. ბიზანტინოლოგია საქართველოში-3, 2011.
Eliso Elizbarashvili, The Formation of a Hero in Digenes Akrites, Greek, Roman, and Byzantine Studies 50, 2010.
ელისო ელიზბარაშვილი, ბიზანტიური ბაღი - παράδεισος - როგორც მიწიერი სამოთხის ალეგორია, კრებ. ბიზანტინოლოგია საქართველოში-2, 2009.